Rusland is vannacht Oekraïne binnengevallen. Naar schatting wonen er tussen de 100 en 200 Nederlanders in het land. Zij zijn door het ministerie van Buitenlandse Zaken gevraagd Oekraïne zo snel mogelijk te verlaten. Een aantal van hen sprak met NU.nl over het uitbreken van de oorlog in hun land.
Guido van Engelen, een Nederlander die in Kiev woont, werd vannacht gewekt door een explosie. “Dit is het begin,” zei hij toen hij zijn geliefde wakker maakte.
Ze namen het besluit niet langer te wachten en pakten snel hun spullen. Ze zaten om 6 uur ’s ochtends in de auto, op weg naar Nederland. Explosies en geweerschoten waren op dat moment in het hele land te horen.
Volgens hem heeft de terreur zich over heel Kiev verspreid. Over de telefoon zegt Van Engelen: “We waren de massa’s net voor. Volgens vrienden staan er nu enorme rijen bij winkels en benzinestations. Het is tijd om te gaan hamsteren.”
“We werden gered door een volle tank benzine.”
Ook de wegen zijn overbelast. Van Engelen is op het moment van schrijven nog maar 200 kilometer van de Poolse grens verwijderd, terwijl een vriend die iets later is vertrokken, net de hoofdstad uit is. Hij legt uit: “Ik had een volle tank, en dat heeft ons gered.”
Hij laat voorlopig een leven in Kiev achter: “Alles wat ik heb is daar. Dan, als je 53 bent, moet je opnieuw beginnen.”
‘We hadden eerder weg moeten gaan als we weg wilden.’
Henk Slijkhuis woont in Sumy, de noordoostelijke regio van Oekraïne, op slechts enkele kilometers van de Russische grens. Thuis staat de televisie al de hele ochtend aan. Vrienden en familieleden sturen bezorgde sms’jes. Hij en zijn gezin proberen hun kalmte te bewaren. Hij kijkt toe hoe de plaatselijke bevolking hun auto’s inpakt om te vertrekken, terwijl anderen met hun voertuigen in lange rijen voor de benzinestations staan te wachten. Scholen en kinderdagverblijven zijn gesloten vanwege de storm.
Er heerst momenteel veel onzekerheid. Een kennis beweerde tanks te hebben gezien, en er gaan geruchten dat een wapenfabriek in een nabijgelegen stad is gebombardeerd. Als gevolg daarvan is er wijdverspreide onrust: “Er gaat een schok door het land.”
Slijkhuis en zijn gezin hebben besloten om op hun huidige locatie te blijven. “We hadden eerder moeten vertrekken als we dat wilden. Er is nu paniek; de routes naar het westen zijn overbelast; en je hebt geen idee waar en wanneer de bommen zullen landen”, vervolgt hij. “We gaan het afwachten.”
Het luchtalarm heeft me wakker gemaakt.
Viktor Strembitskyi, aan de andere kant van het land, werd vanochtend wakker van het geluid van een luchtalarm in Lviv (West-Oekraïne). De afgelopen twee decennia heeft de Nederlands sprekende Oekraïner zijn tijd verdeeld tussen Nederland en Oekraïne.
Hij kon vanochtend vroeg in een bus stappen om zijn familie te bezoeken in Sokal, 80 kilometer van Lviv. Onderweg passeerden hem militaire pantservoertuigen. Onderweg was het ongelooflijk druk, en hij zag drommen mensen bij geldautomaten en benzinestations.
Voorlopig verblijft Strembitskii bij zijn familie in Sokal, waar de situatie volgens hem nog vrij rustig is. “Op dit moment is het enige wat we kunnen doen, kalm blijven,” merkte hij op. Als de situatie verslechtert, kunnen hij, zijn vrouw en hun twee zonen naar Nederland gaan, waar ze zullen worden opgevangen door vrienden. “Op zijn minst, als we wat benzine kunnen bemachtigen.”
Hij is er zeker van dat zijn volk het daar niet bij zal laten. “Oekraïners zijn trots op hun natie, en ze zullen ervoor vechten.”
