Een van de grote mysteries momenteel. Wie is er meer vatbaar voor lange covid? Kan het zijn dat andere mensen een grotere kans op neurologische, fysieke of cognitieve symptomen hebben, die maanden na infectie nog steeds aanhouden?
Er is een onderzoek uitgevoerd onder 209 patiënten, dat aantoonde dat er biologische factoren zijn geïdentificeerd die gebruikt kunnen worden om een voorspelling te doen of de persoon in kwestie lange covid zal ontwikkelen.
Volgens de onderzoekers is gebruik gemaakt van vier factoren die, tijdens de infectie, in een persoon konden worden geïdentificeerd. Deze factoren hadden een correlatie met een verhoogd risico op het hebben van symptomen die een lange tijd na herstel van corona nog aanhielden.
De deskundigen vonden een samenhang tussen deze factoren en langdurige corona. Hierbij was de ernst van de infectie niet van toepassing. Ze gaven aan dat de bevindingen erop duidden dat lange covid voorkomen of te behandelen kan worden. Dit zou kunnen door de persoon in kwestie antivirale geneesmiddelen te geven, kort nadat de infectie is gedetecteerd.
“Het is de eerste echte poging om biologische mechanismen te vinden voor lange Covid,” zei Dr. Steven Deeks. Deeks is professor in de geneeskunde aan de University of California, San Francisco. Hij heeft geen invloed gehad op de studie en was er niet bij betrokken.
Hij waarschuwt, samen met andere deskundigen, dat de studie nog niet betrouwbaar genoeg is. Dit komt omdat de studie nog in de verkennende fase zit, er is nog aanvullend onderzoek nodig om betrouwbare en valide aanbevelingen te doen.
Toch, zei Dr. Deeks: “Ze hebben deze vier belangrijke factoren geïdentificeerd. Elk van deze factoren is biologisch plausibel, consistent met theorieën die door anderen worden gevolgd en, wat nog belangrijker is, elk van deze factoren is bruikbaar voor actie. Als deze paden worden bevestigd, kunnen wij als clinici daadwerkelijk interventies ontwerpen om mensen beter te maken. Dat is de boodschap die we kunnen meenemen.”
De vier factoren van de studie
De eerste factor die onderzocht werd, was het niveau van het coronavirus in het bloed, in de beginfase van de infectie. Dit niveau gaf een indicatie van de virale belasting. De tweede factor die gebruikt werd, was de aanwezigheid van de auto-antilichamen die de weefsels in het lichaam aanvallen. De derde factor was de activering van een ander virus. Het gaat hier om het Epstein- Barr-virus is een virus die de meeste mensen infecteert op jonge leeftijd. Dit virus wordt daarna vaak inactief.
De laatste factor die geïdentificeerd is bij geïnfecteerde mensen, is het hebben van diabetes type 2. Onderzoekers zeiden dat, in studies met een grotere steekproef, hierin kan blijken dat diabetes een medische aandoening is die de kans groter maakt op het krijgen van lange covid.
“Ik denk dat dit onderzoek benadrukt hoe belangrijk het is om vroeg in het ziekteverloop metingen te doen om uit te zoeken hoe we patiënten moeten behandelen, zelfs als we nog niet echt weten hoe we al die informatie gaan gebruiken,” zei Jim Heath, de hoofdonderzoeker van de studie en voorzitter van het Institute for Systems Biology. Dit is een non-profit organisatie in Seattle die focust op biomedisch onderzoek.
“Zodra je iets kunt meten, kun je er misschien iets aan gaan doen,” gaf Dr. Heath aan. “We hebben deze analyse gedaan omdat we weten dat patiënten naar de dokter gaan en zeggen dat ze de hele tijd moe zijn of wat dan ook, en de dokter zegt dan dat ze meer moeten slapen. Dat is niet erg behulpzaam. Dus wilden we een manier hebben om te kwantificeren en te zeggen dat er echt iets mis is met deze patiënten.”
Bij deze grote studie waren onderzoekers bij betrokken van verschillende universiteiten over de hele wereld. Denk aan het Swedish Medical Center in Seattle, het Intitute for Systems Biology en de University of Washington. In het centrum in Seattle is de hoofdauteur van de studie, Dr. Jason Goldman, specialist als het gaat om infectieziekten.
Onderzoeksmethode
De eerste groep patiënten waren tussen de 18 en 89 jaar en bestond uit 209 mensen. Deze groep is in 2020 of begin 2021 besmet geraakt met het coronavirus en werden opgenomen in het Swedish Medical Center. Veel mensen werden hier opgenomen voor hun eerste infectie. Bij deze mensen werd het bloed en de neusswabs geanalyseerd toen de patiënt gediagnostiseerd werd. Dit was tijdens de acute fase van de infectie en in de periode van twee tot drie maanden later.
Deelnemers van het onderzoek werden ondervraagd over 20 symptomen die geassocieerd werden met lange covid. Voorbeelden van symptomen zijn hersenmist, vermoeidheid en kortademigheid. Dit werd bevestigd door de gezondheidsdossiers die deze rapporten hebben ondersteund, geeft Dr. Heath aan.
Hij vertelde dat 37% van de patiënten meerdere symptomen kregen die met lange covid te maken hadden. Deze kwamen vaak drie of vier maanden na het krijgen van corona en het ging hierbij om drie of meer symptomen. Bij 24% werden één of twee symptomen gemeld. Hierna werd er bij 39% geen symptomen gemeld.
Bij de eerste groep patiënten, die dus drie of meer symptomen vermeldde, had 95% hiervan één of meerdere biologische factoren die in het onderzoek geïdentificeerd werden, toen ze positief getest en gediagnostiseerd werden, geeft Dr. Heath aan.
De factor die de meeste invloed had, waren de antilichamen. Ze werden geïdentificeerd bij twee-derde van de gevallen van lange covid, gaf Dr. Heath aan. “Elk van de drie andere factoren kwam in ongeveer een derde van de gevallen voor. Er was een aanzienlijke overlapping, waarbij bij sommige patiënten meerdere factoren werden geïdentificeerd.”
Onderzoekers hebben bevestigd dat sommige van de bevindingen, van een aparte groep van 100 personen, velen met milde initiële infecties, uit een onderzoek komt, uitgevoerd door Dr. Helen Chu van de University of Washington. Dit onderzoek is vergeleken met de gegevens van 457 andere mensen.
“De studie is groot en veelomvattend en is een geweldige bron voor de gemeenschap die lange Covid bestudeert,” geeft Akiko Iwasaki aan. Iwasaki is immunoloog aan Yale, die geen invloed had op het onderzoek en er niet bij betrokken was.
Een andere doctor, Dr. Avindra Nath, heeft zijn mening gegeven over het uitgevoerde onderzoek. Dr. Nath is het hoofd van de afdeling ‘infecties van het zenuwstelsel’ van het National Institute of Neurological Disorders and Stroke, en was niet bij het onderzoek betrokken. Hij geeft aan dat er verschillende zwakken plekken zijn, met als voorbeeld dat de patiënten voor een korte periode gevolgd zijn, namelijk twee tot drie maanden. “Dit kan een te kort tijdsbestek zijn,” zei hij. “Sommigen zouden spontaan kunnen verbeteren met de tijd.”
Het merkte Dr. Iwasaki op dat 71% van de patiënten in het ziekenhuis was opgenomen, waardoor de mogelijkheid tot het geven van conclusies omtrent de biologische factoren beperkt was.
Uitkomsten van de studie
Een goede conclusie was de suggestie om antivirale middelen zo snel mogelijk te geven aan mensen. Dit zou kunnen helpen om langdurige symptomen te voorkomen. “Hoe sneller men het virus kan elimineren, hoe kleiner de kans op het ontwikkelen van persistent virus of auto-immuniteit, die lange Covid kunnen veroorzaken,” zei Dr. Iwasaki.
Er waren andere bevindingen die meer onderbouwing nodig hadden. Eén daarvan betrof de suggestie dat mensen met ademhalingsproblemen een laag niveau van cortisol, het stresshormoon, hadden en daarom baat kunnen hebben bij een vervangingstherapie van cortisol. Dit wordt volgens Dr. Heath al geprobeerd.
Bij een andere bevinding gaf Dr. Heath aan dat het een kans biedt om neurologische symptomen, door lange covid, te analyseren en documenteren. Deze bevinding bevat dat het bloed van mensen met deze neurologische problemen een verhoogd niveau van eiwitten heeft, die geassocieerd worden met een verstoord slaap en waak ritme en een verstoord circadiaans ritme.
Dr. Heath geeft als slotwoord aan dat het onderzoek over het algemeen aantoont dat de biologische factoren overlappen en elkaar op verschillend vlakken raakte. Dit suggereert dat er makkelijke manieren kunnen zijn om lange covid in een vroege fase te constateren en te voorkomen. Maanden later zijn “al deze vage symptomen zo moeilijk op te sporen, omdat je die informatie als het ware bent kwijtgeraakt, maar als je terugkijkt wanneer die symptomen voor het eerst worden getriggerd, ziet het er eigenlijk naar uit dat het beheersbaar is“.
